قاچاق جنسی
سانفرانسیسکو مرکز عمده برای شبکه های
بین المللی جرائم قاچاق و برده داری

بسیاری از فحشاء خانه های آسیایی سانفرانسیسکو که بخشی از فرهنگ مجاز جنسی شهر را تشکیل داده، باعث تباهی و فساد شهر شده اند. مکانهای برده داری جنسی بین المللی در محله هایی چون بمبئی و بانکوک منحصر شده است.
مترجم : اکرم یوسفی
قاچاق جنسی
به گزارش خبرگزاری زنان ؛ قاچاق جنسی در حال حاضر هشت میلیون دلار از سهم تجارت بین المللی را به خود اختصاص داده و در این میان، سانفرانسیسکو در شمار بزرگترین مراکز تجاری مذکور قرار دارد.
طبق گزارش دنا هاگز کارشناس قاچاق جنسی در دانشگاه رودایلند گرایش لیبرال سانفرانسیسکو به سمت روابط جنسی نامشروع و جمعیت وسیع مهاجر، آنرا بعنوان یکی از شهرهای برجسته آمریکا برای قاچاق جنسی بین المللی تجارت آزاد و بی قید و بند قرار داده است.
شهرداری سانفرانسیسکو گوین نیوسام گفت : آوردن دختران با زور و اجبار به این کشور، باعث ناراحتی من میشود. خانواده های این دختران از باز گرداندن آنها به خانه هایشان می ترسند و آنها به سرعت مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند.
به دلیل پنهان و مخفیانه بودن قاچاق انسان در قالب شبکه های زیر زمینی، تعداد قربانیان این جنایت در ایالات متحده امریکا و سط جهان ناشناخته و نامعین بوده و آمارها بسیار بی اعتبار می باشند.
براساس شواهد و نقل قولهای از وزارت امور خارجه ایالات متحده ، تخمین زده می شود که هر ساله 600000 تا 800000 انسان برای کار و بهره برداری جنسی مورد قاچاق قرار گرفته اند و این آمار 80 درصد زنان و دختران را در بر می گیرد که اغلب زنان مورد قاچاق بمنظور بهره برداری جنسی از کشور خارج شده اند.
براساس تحقیقات آژانس اطلاعات ایالات متحده آمریکا (سیا)، وزارت امور خارجه تعداد قربانیانی که هر ساله بمنظور قاچاق به این کشور وارد می شوند حدود 17500 - 14500نفر تخمین زده است اما معلوم نیست که چه تعداد از آنها قربانیان جنسی هستند.
برخی گروههای حامی و طرفدار تعداد این قربانیان را بسیار زیاد دانسته اند در حالیکه دیگران حکومت را به جهت بزرگ جلوه دادن این مسئله مورد انتقاد قرار داده اند.
نماینده وزارت امور خارجه برای کنترل و مبارزه با قاچاق در زندانها گفت: آمار ارائه شده معمولا تقریبی است چرا که قربانیان قاچاق روی یک خط مشخص نایستاده اند و هر بار افراد جدیدی دستشان بعنوان قربانیان جنسی بالا می رود.
سیا روش تحقیق و جستجوی خود را فاش نخواهد کرد اما مبنا و پایه شاخصهای آن بر 1500 منبع شامل آمار و ارقام حکومتی، آمار، قوانین و مقررات اجرایی، تحقیقات دانشگاهی آمار و گزارشات بین المللی و گزارشات روزنامه ها متکی است.
زنان قاچاق شده برای صنعت جنسی اغلب از آسیای جنوبی، اتحاد جماهیر شوروی سابق و امریکای جنوبی در ایالات متحده امریکا به دام انداخته شده اند و این امر از طریق مجاز شمردن مشاغل سودآور بعنوان الگو و تنها برای فروخته شدن به روسپی خانه ها ، کلوپها و اخاذی و مصرف کردن هزاران دلار جهت قرض دادن برای سفرهای حیرت انگیز بمنظور یافتن صاحبان و مالکان جدید صورت می گیرد.
محقق و پژوهشگر فدرال گفت حتی آن کسانی که با ایده کار در جامعه ای پیشرفته ، به ایالات متحده وارد می شوند نمی توانند تصور کنند که با کارهای موهن و گرفتار کننده روبرو خواهد شد.
قاچاق انسان یک تجارت چند بیلیون دلاری و هم جهت با جرائمی مثل گرفتار کردن در دام مواد مخدر و قاچاق اسلحه است.
باری نانگ که یکی از مهاجران کره جنوبی است گفت: یک شبکه سازمان یافته لجستیکی بین کره و ایالات متحده آمریکا با کارآموزان، دلالان، واسطه ها، رانندگان تاکسی و زنان وجود دارد.
ایالات متحده امریکا در شمار بالاترین کشورهای مقصد برای قاچاق جنسی در کنار ژاپن و استرالیا قرار دارد.
در ایالات متحده قاچاقچیان اغلب در کالیفرنیا، نیویورک، تگزاس و لاس و گاس مراکز عمده فحشا را در اختیار دارند. با وجود اینکه شبکه قاچاق یک دنیای زیرزمینی است اما در بیش از 1000 مصاحبه با عناصر فدرال متخصصان قربانیان قاچاق جنسی در کالیفرنیا و آفریقای جنوبی تصویری از شیوه عملکرد قاچاقچیان بین المللی در رابطه با خرید و فروش زنان ، بین آسیا و سواحل غربی در حال ظهور است.
مارک اف ولمن نماینده آژانس ویژه گفت: در ماورالبحار، قاچاقچی معمولاً زن است. زنان قاچاقچی، از کلوبها، بارها، دانشکده ها استخرهای شنا و رستورانها عضوگیری می کنند. اعضا لیستها را پر می کنند و اینترنت زنان جوان و آسیب پذیر را مورد هدف و نشانه قرار می دهد و این کار از طریق پیشنهادهای کاذب برای خدمات، مدل و مهمانی در آمریکا صورت می گیرد.
قاچاقچیان، زنان را به کانادا و مکزیکو پرواز داده و بطور سواره و پیاده آنها را به کالیفرنیا می فرستند. در مکزیکو قاچاقچیان زنان را به مسیرهای بیابانی خطرناک برای کار می فرستند.
بیشتر زنانی که از طریق فرودگاه به سانفرانسیسکو و لوس آنجلس آورده شده اند با استفاده از پاسپورتهای جعلی و دانش آموزی و یا ویزاهای توریستی که از طریق قاچاقچیان برای آنها تهیه شده وارد این شهرها می شوند.
طفره رفتن از پست های بازرسی - زمینی، هوایی، یا دریایی برای قاچاقچیان آسان است چرا که هنوز مورد شناسایی قرار نگرفته اند.
لرن مک مأمور ویژه در سان دیاگو گفت : بازرسی واقعی مثل فیلم ها نیست که شما کیف خود را باز کنید و با آنها مصاحبه نمائید و آنها هر چیزی را به شما بگویند.
در کالیفرنیا این زنان در درون خانه ها، مغازه ها و آپارتمانها و زیر زمین ها تنها برای یاد گرفتن شغل پیشنهادی شان که فقط یک حقه و حیله است پنهان شده اند و در واقع علت اصلی حبس این زنان، .
روابط جنسی با بسیاری از مردان در یک روز است.
برخی اوقات قربانیان، مجبور به زندگی در روسپی خانه ها یا اتاق مشترک با 6 -5 نفر دیگر می شوند.
مالکان و صاحبان این زنان مدارک سفر قربانیانشان را تا موعد پرداختن هزینه های سرسام آور ضبط و توقیف می کنند.
اغلب گروگانگیرها به زنان اطمینان خواهند داد که هرگز بدهی آنها را نخواهند پرداخت و این بخاطر پرداختن هزینه های حق عضویت ، غذا ، لباس یا اجاره خانه است. برخی جرایم و غرامت های زنان برای آزردن و ناراحت کردن مشتریان، دیرکردن برای حضور در محل کار یا دعوا کردن است.
یوکی 25 ساله که برای امنیت خود بیمناک است و به همین دلیل، فقط نام کوچک خود را در مصاحبه با گاهنامه ای در سئول، بیان کرد گفت : از کره جنوبی به کافه کارائوک در اینگل وود لوس آنجلس قاچاق شده است در حالیکه به او اطمینان داده شده که به راحتی می تواند برای دادن نوشیدنی به مردان خدمت نماید. او چنین ادامه داده است که برای فروختن 3000 دلار نوشیدنی در هر ماه سفارش گرفته و زمانی که . زمانی که نتوانست از عهده این کار برآید به یک خانه فحشاء فروخته شده که مردان میتوانستند در ازای 400 دلار ، مالک او شوند.
بردگان چینی، که در مغازه ها و دکانهای فحشاء و کافه ها کار می کنند، اغلب در اتاق هایی با درهای دوبل امنیتی حبس شده اند. و فقط تحت حفاظت رانندگان تاکسی متقلب و شیاد برای برقراری ارتباط جنسی به مکانهای دیگر منتقل میشوند.
زن دیگری به نام «کیم» نیز، از تجاوز آزار و اذیت و بردگی خود توسط صاحبان و مالکان خود گزارش داد کیم که از گفته که برای پرداخت 400/4 دلار جراحی پلاستیک جهت باز کردن چشمها و عمل بینی اش تحت خشونت قرار گرفته بود. (مانند مارلین مونرو).
این دو زن هر دواز حبس گریخته و در سئول زندگی می کنند و زمان خود را به تلفن زدن یا استفاده از اینترنت یا تماشای تلویزیون می گذرانند آنها از بیرون رفتن و دیدن آدمهای بدرفتاری که جزء شبکه قاچاق هستند در هراس هستند و آنها بیم این را دارند که قاچاق جنسی آنها را با سازمانهای مجرمانه که از کاربرد خشونت هیچ وحشتی ندارند احاطه کرده باشد.
اگر چه مشخص نیست که بیشتر پولهایی که بازار سانفرانسیسکو برای قاچاق جنسی تولید می کند چگونه است عناصر فدرال 2 میلیون دلار نقد از 10 مکان فحشاء آسیایی طی تابستان 2005 در سانفرانسیسکو مصادره و ضبط کرده اند.
پلیس محلی گفت متلاشی کردن باعث نابود شدن این تجارت جنسی غیرقانونی نشده است.
تیم هتریچ پلیس سانفرانسیسکو گفت: تعداد مکانهای فحشاء آسیایی در سانفرانسیسکو در دو سال گذشته دو برابر شده است.
فواید و عواید بسیار عظیم هستند من 9 نفر را که در این زمینه کار می کنند گرفته ام. حداقل 90 مرکز فحشاء در سانفرانسیسکو وجود دارد جائی که روابط جنسی به حراج گذارده شده است. طبق وب سایت روابط جنسی my red book.com این سایت از حول و حوش سال 1997 وجود داشته و بیش از 55000 مصاحبه از کارگران جنسی کالیفرنیای شمالی انجام داده است پلیس گفت: بطور متوسط حدود 8 زن وجود دارد که در یک مکان فحشاء و روسپی گری کار می کنند. بیش از 700 قربانی جنسی آسیایی در سانفرانسیسکو کار می کنند 90 مرکز فحشاء غیرقانونی در وب سایت روابط جنسی (sex) قرار دارد.
اما محدوده قاچاق جنسی در سانفرانسیسکو بسیار وسیع تر است - زنان همچنین برای کار بعنوان اسکورتر و بدرقه کننده، دختران تلفنی، رقاصان شهوتی و فاحشه های خیابانی مورد استفاده قرار می گیرند.
زنان همچنین در مکانهای فحشاء آسیایی که کوچکتر از آپارتمانهای اجاره داده شده توسط قاچاقچیان هستند سکنی دارند.
پلیس در لیور مور، کنکورد، سان ماتو و سانتا کلارا در 2004 تا 2005 اقامتگاههای مربوط به فحشاء را در همسایگی خود پیدا کرده اند.
هزاران زن تحت قاچاق در سانفرانسیسکو وجود دارد. نرما هتالینگ کسی که از قربانیان علیه طرح بهره برداری جهانی در سانفرانسیسکو حمایت می کند این مطلب را عنوان کرد:
او می تواند مردانی را که در طول ساعات روز به یک فاحشه خانه در خیابان محل کارش رفت و آمد می کنند ببیند. با یک نگاه به شهر، من هرگز مانند این را پیش از این که این قدر فاحشه خانه در شهر باشد را ندیده بودم.
سی و هفت مرکز فحشاء جنسی در لیست کتاب قرمز من از فاحشه خانه های مجاز وجود دارد که آنها از وزارت بهداشت عمومی سانفرانسیسکو مجوز گرفته اند. جانسون اجو که ناظر اصول و قوانین بهداشت محیط سانفرانسیسکو است گفت بخشی از این مسأله یک کار عقب مانده بزرگ است که زمانی ایجاد شد که سیستم قضائی و رسیدگی به مسأله فحشاخانه ها از اداره پلیس به اداره بهداشت عمومی در سال 2004 انتقال یافت.
او گفت : ما یکدیگر را بررسی و رسیدگی کرده ایم ولی فحشاء یک مسأله ای است که مربوط به پلیس است ما بدنبال سلامتی و امنیت از خشونت هستیم.
قاچاقچیان جنسی که دستگیر می شوند بندرت به قاچاق جنسی محکوم می شوند آنها که بازرسان فدرال یک سال یا بیشتر یک شبکه بردگی جنسی را تحت مراقبت می آورند و این در واقع یک بازی نا امیدکننده موش و گربه است! پلیسهای محلی نیز با مسائل مشابهی روبرو هستند.
هتریچ واحد سخنگوی سانفرانسیسکو گفت : بازرسان مخفی ما زنان را برای فحشاء در مراکز فحشا زندانی می کنند. ما به او اجازه می دهیم که بداند اگر با ما همکاری کند ما او را زندانی نخواهیم کرد. اما بیشتر از اینکه از ما بترسد از قاچاقچیان خود می ترسد.
دانگ شیم کیم گفت: زنان بواسطه دلایل موجهی بیم دارند. آن کسانی که می آیند و شهادت می دهند با اسید سوزانده می شوند، ناپدید می شوند، یا خانه های آنها سرقت می شود و خانواده های آنها صدمه می بینند یا در کشور خودشان تهدید می شوند.
نیوسام تیمی را برای نظارت امنیت و بهداشت در تابستان 2005 آماده کرده بود. مقامات شهری تعجب زده شدند که همه 100 فاحشه از 10 مکان فحشا در سانفرانسیسکو که کره ای بودند جابجا شده اند.
از زمان حملات تهاجمی فدرال تنها یکی از مکانهای فحشا مورد هدف در گیلادکیج در شهر تعطیل شده اند. دو مکان دیگر که در حملات فدرال مورد هدف قرار گرفته بودند وقتی ساختمانهای آنها فروخته شد بسته شدند.
دفتر دادستان کل شهر چندین فحشاخانه دیگر را تحت تعقیب و پیگرد قرار داده است یک معدودی از مکانهای فحشاء 2500 دلار جریمه شده اند و به 60 و 90 روز تعطیلی در صورت ادامه تخلفات پنهانی خود تهدید شده اند.