برای آنها که تردید دارند

برای آنها که تردید دارند

آقای موسوی به اعتراف تشکیلات خودگردان و اذعان الجزیره 50 میلیون دلار از رفیق محمود عباس گرفته تا جریانی را که در ایران به دنبال سازش با اسراییل است، تقویت کند. راهپیمایی اسراییل‌پسند 25 بهمن برای تقویت موضع امثال محمود عباس است که نزد اهالی این روزهای میدان "التحریر" قاهره به اندازه کافی منفور هستند.  هنوز هم برخی در خیانت مسلم سران فتنه تردید دارند، هنوز هم برخی اما و اگر می‌آورند و از واژه هایی همچون لجبازی، گول خوردن، در دام افتادن و... استفاده می کنند. دلشان نمی آید که بگویند سران فتنه ضدانقلاب شده اند و خواهان سرنگونی نظام جمهوری اسلامی و جایگزینی جمهوری ایرانی -بخوانید دیکتاتوری غیراسلامی- هستند. وقتی یکی از روزنامه نگاران اینگونه تحلیل کرد که سران فتنه بی چون و چرا نسخه آمریکا و غرب را اجرا می کنند، صدای برخی درآمد. از جمله آقازاده استاد شهید مرتضی مطهری به این روزنامه نگار توصیه کرد که به تعطیلات برود تا همه چیز آرام شود. *** آقایان مهندس میرحسین موسوی و شیخ مهدی کروبی خواستار برگزاری راهپیمایی جهت اعلام "همبستگی با حرکت های مردمی در منطقه بویژه قیام آزادیخواهانه مردم تونس و مصر بر علیه حکومت استبدادی"، شده اند، آن هم برای 25 بهمن یا به عبارتی سه روز پس از 22 بهمن. برای اکثریت نیازی به توضیح نیست اما برای اقلیتی که امیدوارم خواب باشند (و نه خود را به خواب زده باشند) و هنوز تردید دارند، ذکر چند نکته شاید تردیدشان را به صفر برساند. دو فتنه‌گر معروف به مهندس و شیخ خواستار برگزاری راهپیمایی برای همبستگی با مردم مصر و تونس شده اند. دیکتاتوری که در راس حکومت فردگرای مصر قرار دارد، به شدت مورد حمایت صهیونیست‌هاست. او سال‌ها قبل شعار "نه غزه، نه لبنان" را  سر داده بود، شعاری که بارها هواداران موسوی و کروبی سر داده اند. مبارک در مصر معتقد به حکومت خود و دار و دسته اندکش بر ملت 80 میلیونی مصر است، سران فتنه هم در ایران معتقد به بی‌معنا بودن انتخابات و مردم‌سالاری و حاکمیت مادام‌العمر اقلیت اصلاح‌طلب بر مردم هستند. تقاضای موسوی و کروبی برای 25 بهمن یعنی سه روز پس از حماسه 22 بهمن است. راستی چرا این دو 22 بهمن را برای راهپیمایی خود انتخاب نکرده اند؟ مگر نعره نمی کشیدند که ما یار دیرین امام(ره) هستیم؟ امام هم که گفته بود ما انقلابمان را به همه دنیا صادر خواهیم کرد؟ چه روزی بهتر از 22 بهمن، روز امام؟ آنها 22 بهمن را انتخاب نکردند چون 22 بهمن اهداف تل‌آویو را تامین نمی کرد. از طرفی سران فتنه آنقدر منفورند که جرات حضور در میان مردم را ندارند. پیش از 22 بهمن هم دردی از آنها دوا نمی شود چون هر اغتشاشی و هر عربده‌کشی با طوفان 22 بهمن ملت جمع می شود. هدف این است که بهانه ای درست شود و بگویند که ایران هم همچون مصر است. این بهترین وسیله برای تامین نظر صهیونیست‌هاست. غرب خیلی دوست دارد حکومت فعلی مبارک و مبارک‌ها بماند، مبارک باید مجال پیدا کند تا اعتراضات مردمی را با کمک صهویونیست‌ها سرکوب کند، کشیده شدن اذهان به ایران بهترین کمک به دیکتاتور مصر برای رهایی از اعتراضات است. همچنین سر و صدایی هر چند کوچک در ایران –به عنوان جبهه پیشروی مقابل غرب- این بهانه شیرین را به رسانه ها و دستگاه‌های عظیم تبلیغی غرب می دهد تا به مردم دنیا بگویند که ایران هم همچون مصر و تونس دستخوش تغییر و انقلاب است و حکومت پایگاه مردمی ندارد. سناریوهایی همچون ندا آقا سلطان هم نشان داد که آنها فنون بزرگنمایی و برجسته‌سازی را خوب می دانند. این یک سوی ماجراست، پروژه 25 بهمن حضرات نه تنها در جهت همبستگی با مردم مصر نیست بلکه دقیقا برای مقابله با قیام مردمان دیار راس‌الحسین(ع) است. دوست و دشمن –منهای طیفی از اصلاح طلبان خودمان- اعتراف کرده اند که خیزش مردم مصر برگرفته از انقلاب اسلامی ایران است. مصری‌ها هم بی‌چون و چرا تعلق خود را به ایران نشان می دهند و از رهبر عزیز ما به عنوان "امام خامنه ای" یاد می کنند. سابقه سران فتنه هم نشان داده به علت خوی خشن این گروهک، همواره قرار و مدارهایشان با درگیری، خشونت، تخریب اموال عمومی و مردمی و در نهایت ساختن چهره ای سیاه از نظام و هزینه سازی برای آن همراه بوده است. پروژه 25 بهمن می تواند به مصر این پیام را مخابره کند که ایران پس از سه دهه به بن بست خورده است و ای اهالی مصر چه زور می زنید که جمهوری اسلامی و حکومت دینی راه بیندازید؟! عاقبت ایران در انتظار شماست که پس از 32 سال انقلاب، دچار درگیری و خشونت است! آقایان می خواهند دل مصری‌ها را خالی کنند نه با آنها همبستگی کنند. آنها اگر عرضه داشتند هنگامی که مبارک مرز رفح را(با وجود اعتراض مردم مصر) بست، اعلام همبستگی می کردند. امروز ایران بر فراز قله مباره با اسراییل ایستاده است، سرکوب یا کاهش فریاد عدالت‌خواهانه و ضدصهیونیستی در ایران بزرگ‌ترین کمک به اسراییل است. باید صدای دیگری غیر از عدالت‌خواهی و چیزی شبیه سکولاریسم و بی بند و باری سیاسی از ایران منتشر شود. بازوان داخلی فتنه برای این مقصود درخواست راهپیمایی کرده اند. حتما این جمله را بارها شنیده اید که 22 بهمن میهن را بیمه کرده و خواهد کرد. حضور پرشور مردم در صحنه آبی بر آتش دشمنی ها علیه ایران است. همیشه نظام پس از 22 بهمن احساس قدرت بیشتری کرده و با عزت بالاتری در صحنه های بین‌المللی ظاهر شده است. یک راهپیمایی بلافاصله پس از 22 بهمن بخوبی می تواند تلاش ده‌ها میلیون ایرانی برای قدرت‌افزایی میهن را باطل کند. سران فتنه در یکی دو سال اخیر حقانیت خود را برای هزینه‌تراشی و زمین زدن ایران و ایرانی و ایستادن مقابل رای و نظر و اموال مردم ایران اثبات کرده اند. طبیعی است که مهندس با دیدن سیل جمعیت در 22 بهمن، به چه میزان سوگوار می شود و سعی خواهد کرد که تلافی کند. قصه هنوز تمام نشده است، سران فتنه خوب می دانند که ایران دارای موقعیتی بالا در دنیا و برتر در خاورمیانه است. رفاقت مادی و معنوی شیوخ عرب با سران فتنه حتی از سوی خود آنها هم انکارشدنی نیست. اگر چه برای گردن‌کلفت‌های فتنه پارسال ثابت شده که هر حرکتی علیه نظام ره به ترکستان خواهد برد اما همین قدر که بتوانند پیامی از ایران مخابره کنند که تهران باز هم دچار اغتشاش و ناآرامی شد، کفایت می کند تا موقعیت جمهوری اسلامی ایران در قاره کهن تضعیف شود و طرف دیکتاتور عربی مجال پیدا کند نفسی تازه کند. آقای موسوی به اعتراف تشکیلات خودگردان و اذعان الجزیره 50 میلیون دلار از رفیق محمود عباس گرفته تا جریانی را که در ایران به دنبال سازش با اسراییل است، تقویت کند. راهپیمایی اسراییل‌پسند 25 بهمن برای تقویت موضع امثال محمود عباس است که نزد اهالی این روزهای میدان "التحریر" قاهره به اندازه کافی منفور هستند. با این همه نباید از امثال مهندس میرحسین موسوی و شیخ مهدی کروبی ناراحت شد، نباید از آنان توقع داشت، چرا که مامورند و معذور!